Πρώιμες Γραφές-Σύστημα της Γραμμικής Β΄

1. Τα συλλαβογράμματα είναι σε σειρές Σ+Φ (τα σύμφωνα πάντα σε συνδυασμό με όλα τα φωνήεντα) π.χ. Κa, Ke, Ki, Ko, Ku .
2. Από τα σύμφωνα, τα υγρά λ, ρ δηλώνονται με τη σειρά μόνο του –r .
3. Ψιλά, μέσα, δασέα δεν ξεχωρίζουν. Χρησιμοποιούνται αναλόγως τα κ, p, t, εκτός αν υπάρχει –δ, οπότε μπαίνει το –d .
4. Τα ένρινα μ, ν και τα υγρά λ, ρ, καθώς και το –ς (-σ) δε γράφονται πριν από σύμφωνο και στο τέλος λέξης .
5. Δε δηλώνονται τα διπλασιασμένα σύμφωνα και τα μη ληκτικά .
6. Δε δηλώνεται η δασεία .
7. Δε δηλώνεται στο τέλος λέξης το υποτακτικό στοιχείο –i των διφθόγγων. Στο μέσο της λέξης κάποιες σπάνιες φορές δηλώνεται. Το –υ (=u) όμως δηλώνεται στις διφθόγγους .
8. Μεταξύ i, u+Φ γράφεται ένα –j (γιωτ). Δηλαδή : i+Φ=ijΦ και u+Φ=ujΦ .
9. Συμπλέγματα συμφώνων με φωνήεν χωρίζονται σε δύο σύμφωνα με τον ίδιο φωνηεντισμό. Δηλαδή Σ1Σ2Φ=Σ1Φ + Σ2Φ. Εκτός : αν πρόκειται για συμπλέγματα συμφώνων, στα οποία το πρώτο σύμφωνο του συμπλέγματος είναι υγρό, ένρινο ή συριστικό (-ς), οπότε δε δηλώνεται .
10. Το –β της ελληνικής στη μυκηναϊκή γράφεται –g .
11. Η μυκηναϊκή δεν έχει συναίρεση. Έχει μόνο ασυναίρετους τύπους .
12. Δεν υπάρχουν κλειστές συλλαβές .
13. Η μυκηναϊκή διατηρεί το δίγαμμα (-F) και το αποδίδει ως –w .
14. Η μυκηναϊκή διατηρεί το γιωτ (-j) στην αρχή και συχνά και στο μέσο της λέξης .
15. Διατηρεί ασυναίρετη τη γενική των δευτεροκλίτων σε οjο (-ου) π.χ. δούλου=d o e r o j o .
16. Δε γίνεται καμία διάκριση μακρών και βραχέων φωνηέντων .
17. Παρουσιάζεται συριστικοποίηση του –τ στην ακολουθία –τι (=si) .
18. Η μυκηναϊκή δεν έχει άρθρο και συνήθως παρουσιάζει αναύξητους ρηματικούς τύπους .