Το Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι, περ.1665, Μαουρίτσχοις, Χάγη

Το πορτρέτο αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Βερμέερ αλλά παρ'όλες τις προσπάθειες δεν έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα του μοντέλου. Η γοητεία του ίσως έγκειται στο ότι αποτελεί μια υποβλητική έκφραση της διαχρονικής γυναικείας ομορφιάς. 

Μερικές φορές αναφέρεται και ως "η Μόνα Λίζα του Βορρά" ή "η Ολλανδική Μόνα Λίζα".

Απεικονίζεται λοιπόν μια γυναικεία μορφή που ξεπροβάλλει από ένα σκοτεινό φόντο χάρη στο φως που εισάγεται από τα αριστερά (χαρακτηριστικό της τεχνοτροπίας του Βερμέερ, καθώς αξιοποιούσε το φως με ένα απαράμιλλο τρόπο για να δώσει εκφραστικότητα σε ένα πρόσωπο) και χάρη στον άσπρο γιακά που μας ωθεί να κοιτάξουμε προς το πρόσωπο. 

Ο άσπρος γιακάς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το σκούρο φόντο και η αίσθηση της τρίτης διάστασης ενισχύεται.

Τα χρώματα είναι κίτρινο, καφέ και μπλε. Το τελευταίο το οποίο είναι και το αγαπημένο του χρώμα έχει χρησιμοποιηθεί απλόχερα στο μαντήλι που φοράει στο κεφάλι το κορίτσι. Το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι που μας τραβά το βλέμμα είναι πιθανώς σύμβολο αγνότητας ή και στοιχείο ματαιοδοξίας. 

Ο διάσημος αυτός πίνακας του έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 2003, με τον τίτλο "Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι"