Ο πίνακας αυτός με την "Γυναίκα με κανάτα νερού" χρονολογείται το 1664 και βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Η σκηνή και εδώ διαδραματίζεται σε έναν εσωτερικό χώρο σπιτιού.
Η γυναίκα είναι μεσοαστή όπως αντιλαμβανόμαστε από την ενδυμασία της. Η ενδυμασία της γυναίκας είναι και εδώ ζωγραφισμένη στα χρώματα που αγαπά ο Βερμέερ, το μπλε και το κίτρινο.
Τo κόκκινο χρώμα που χρησιμοποιεί ο Βερμέερ στο τραπεζομάντιλο με λεπτομέρειες λουλουδιών σε μπλε και κίτρινο χρώμα, στα ίδια δηλαδή χρώματα με την ενδυμασία της γυναίκας, δίνουν σε όλο το έργο ένα δέσιμο και ένα ύφος ηρεμίας. Στο κεφάλι της φορά ένα άσπρο μαντήλι το οποίο, μαζί με το φως που μπαίνει από το παράθυρο αριστερά, φωτίζει το πρόσωπο της και στρέφει το βλέμμα του θεατή προς τα εκεί.
Το παράθυρο ανοιχτό στα αριστερά με το χέρι της γυναίκας να το ανοίγει υποδηλώνει την επικοινωνία του εσωτερικού χώρου με τον εξωτερικό. Για την μορφή της γυναίκας υπάρχουν δύο ερμηνείες: Πρώτον, η γυναίκα με την κανάτα, ως προσωποποίηση της εγκράτειας, κοιτάζει έξω από παράθυρο θέτοντας το δίλημμα μιας πρότυπης συμπεριφοράς και μη. Δεύτερον, σύμφωνα με τους μελετητές πρόκειται για αλληγορία του Ολλανδικού έθνους που κοιτάζει πέρα από τους περιορισμούς του χώρου, τις ευρύτερες θαλάσσιες οδούς, ερμηνεία που ενισχύεται από τον χάρτη που βρίσκεται στον τοίχο πίσω από τη γυναίκα. Η δεύτερη ερμηνεία ωστόσο θα λέγαμε ότι υστερεί μπροστά στην απλότητα της οικιακής σκηνής.
Ο τόσο επιδέξιος ρεαλιστικός τρόπος που ο Βερμέερ απεικονίζει τις επιφάνειες και τις δομές γίνεται και εδώ αντιληπτός. Η κανάτα , το βελούδινο τραπεζομάντιλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου