«Κάθε τέχνη έχει τις ρίζες της στο ανθρώπινο μυαλό,
περισσότερο στις αντιδράσεις μας παρά στον ίδιο τον ορατό κόσμο, και ακριβώς επειδή η τέχνη είναι ¨αντιληπτική¨,
όλες οι παραστάσεις αναγνωρίζονται από το ύφος τους».
E.H.Gombrich, Art and Illusion

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Γυναίκα που Κρατά Ζυγαριά, 1664, Εθνική Πινακοθήκη, Ουάσιγκτον

Το έργο αυτό χρονολογείται το 1664, βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον και πρόκειται για ένα από τα λιγότερο φωτεινά εσωτερικά του Βερμέερ. Το φως με μία λεπτή αχτίδα ηλίου μόνο να μπαίνει από το παράθυρο αριστερά, φωτίζοντας το λευκό μαντήλι στο κεφάλι της γυναίκας και τη γούνα στο φόρεμα της.
Η σκηνή όπως βλέπουμε στο φόντο έχει πίνακα ο οποίος απεικονίζει τη Δευτέρα Παρουσία, όπου αντικείμενα όπως ο χρυσός και τα μαργαριτάρια δεν θα έχουν καμία αξία. Η αναπαραγωγή έργων άλλων καλλιτεχνών στους πίνακες του Βερμέερ είναι ένα γοητευτικό χαρακτηριστικό του έργου του. Δεν είναι ο μόνος από τους καλλιτέχνες του 17ου αι που χρησιμοποιεί τον πίνακα μέσα σε πίνακα αλλά στον Βερμέερ δεν πρόκειται για διακοσμητικά ή αντικείμενα τέχνης συνηθισμένα στην εσωτερική διακόσμηση της εποχής. Μερικές φορές, ο πίνακας που παρουσιάζεται μέσα στη σύνθεση είναι ένα μέσο για να κατανοήσουμε συμβολικές έννοιες ή αλληγορικές αναφορές. 
Η σκεπτική έκφραση της γυναίκας και το γεγονός ότι σηκώνει τη ζυγαριά μπροστά από έναν πίνακα που απεικονίζει τη Δευτέρα Παρουσία έχει θεωρηθεί ως συγκαλυμμένη αλληγορία για τον Καθολικισμό. Η γυναίκα φαίνεται να σκέπτεται σε ποια πλευρά να ρίξει τη ζυγαριά, σε αυτή των υλικών πραγμάτων ή σε αυτή της λύτρωσης της ψυχής. Η γυναίκα θα μπορούσε σύμφωνα με τους μελετητές να συμβολίζει την Παρθένο Μαρία που μεσολαβεί για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η διαμεσολάβηση αυτή ξεκινά με τον ρόλο της ως μητέρα του Σωτήρα και ίσως για αυτό εμφανίζεται έγκυος. 
Η ζυγαριά είναι προσεκτικά ζωγραφισμένη. Μετά από εξέταση των μελετητών κάτω από μικροσκόπιο και χημική ανάλυση του χρώματος αποδείχτηκε ότι η ζυγαριά δεν περιέχει ούτε χρυσό ούτε μαργαριτάρια. Η γυναίκα κρατά απλώς τη ζυγαριά σε απόλυτη ισορροπία και είναι βυθισμένη σε περισυλλογή. 
Τα κοσμήματα πάνω στο τραπέζι με μπλε ύφασμα γυαλίζουν στο φως. Μπορούν να θεωρηθούν ως πειρασμός ή ηδονή, ενώ τα μαργαριτάρια εδώ τοποθετημένα στον ίδιο άξονα με το στομάχι της γυναίκας είναι ένας υπαινιγμός για την αγνότητα της γυναίκας. 
Πρόκειται για μία δυνατή εικόνα αρετής που θυμίζει παραδοσιακές εικόνες της Δικαιοσύνης (που πάντοτε παριστάνεται να κρατά ζυγαριά). 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

My favorite paintings etc.

My favorite paintings etc.
Η Άνοιξη, περ.1478, Ουφίτσι, Φλωρεντία, Μποτιτσέλι.

Η Αφροδίτη και ο Άρης, 1485, Λονδίνο, Μποτιτσέλι

Η Γαλατού, 1660, Ρέικσμουζέουμ Άμστερνταμ, Vermeer

Μεταννοούσα Μαγδαληνή{με κερί που καπνίζει},1635-7,Λος Άντζελες,George de la Tour

Pietà, 1499,Βασιλική Αγίου Πέτρου, Βατικανό,Michelangelo