Δύο δημαντικά μνημεία που εντάσσονται στα Κρητικά Ιερογλυφικά είναι:
1. Ο Δίσκος της Φαιστού και
2. Ο πέλεκυς του Αρκαλοχωρίου
Η γραφή του Δίσκου της Φαιστού και του πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου δεν σχετίζεται άμεσα με το εικονογραφικό σύστημα της Κνωσού, φαίνεται πιθανόν ότι κατά τη Μεσομινωική περίοδο αναπτύχθηκε ταυτόχρονα διαφορετικά είδη εικονογραφικής γραφής.
1. Ο Δίσκος της Φαιστού και
2. Ο πέλεκυς του Αρκαλοχωρίου
Η γραφή του Δίσκου της Φαιστού και του πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου δεν σχετίζεται άμεσα με το εικονογραφικό σύστημα της Κνωσού, φαίνεται πιθανόν ότι κατά τη Μεσομινωική περίοδο αναπτύχθηκε ταυτόχρονα διαφορετικά είδη εικονογραφικής γραφής.
Ο πέλεκυς είναι χάλκινος, έχει βρεθεί στο Αρκαλοχώρι και χρονολογείται γύρω στο 1500π.Χ. Στη μέση υπάρχει μια επιγραφή. Πλάι είναι η μεταγγραφή της. Είναι πολύ προβληματική. Αποτελεί μοναδικό εύρημα κ πολλά από τα σημεία της μοιάζουν με σημεία της Φαιστού. Μερικά είναι κατανοητά κ άλλα όχι. Υπάρχουν συνδυασμοί. Ωστόσο πάνω από τα μισά σημεία είναι καινοφανή, δλδ, ξεχωριστή περίπτωση. Ιδιαίτερη γραφή άγνωστης γλώσσας που το εντάσσουμε στα Κρητικά Ιερογλυφικά αλλά παρουσιάζει απόσταση από αυτά.
Ο Δίσκος της ΦαιστούΠρόκειται για ένα μεμονωμένο εύρημα, δεν γνωρίζουμε τη γραφή του. Δεν έχει εντοπιστεί κάποια παράλληλη γραφή μεταγενέστερα. Αυτός ο Δίσκος βρίσκεται στην ανασκαφή του ανακτόρου της Φαιστού. Υπεύθυνος τότε ήταν ο Perniez και βρέθηκε δίπλα σε μια πινακίδα γραμμένη σε Γραμμική Α΄. Η χρονολόγηση γιατί τα στρώματα τι έφθειραν. Το ανάκτορο της Φαιστού είναι από τα παλαιότερα και αποτελούσε διοικητικό κέντρο της περιοχής.
Ο Δίσκος είναι χειροποίητος με καθαρό πηλό, προσεγμένος κ καλοφτιαγμένος Είναι ένα unicum=μοναδικό που τίθεται προς αποκρυπτογράφηση. Ο Δίσκος της Φαιστού που χρονολογείται στην αρχή των Νεοανακτορικών χρόνων (17ος π.Χ. αιώνας), φέρει σημεία της "ιερογλυφικής γραφής" και στις δύο όψεις, που αποτυπώθηκαν με σφραγίδες, όταν ο πηλός ήταν νωπός. Πρόκειται λοιπόν για την παλαιότατη ένδειξη τυπογραφίας στον κόσμο, αναπαραγωγής γραπτών κειμένων με καλούπια σημείων. Και οι δύο επιγραφές έχουν αποτυπωθεί σε σπειροειδή διάταξη, από την περιφέρεια προς το κέντρο. Συνολικά τα σημεία στις δυο όψεις του δίσκου είναι 242. Αυτά διαρρυθμίζονται σε 61 ομάδες (λέξεις), πού η κάθε μία χωρίζεται από την άλλη με κάθετες εγχάρακτες γραμμές. Ο αριθμός των σημείων σε κάθε λέξη ποικίλλει από δύο έως επτά. Οι λέξεις στην Α πλευρά του δίσκου είναι 30 ενώ στην Β πλευρά του είναι 31. Τα διαφορετικά σύμβολα είναι 45 (και σύμφωνα με τον συγγραφέα Α. Βασιλάκη δεν απεικονίζεται πάντα το ίδιο γράμμα τού συμβατικού ελληνικού κρητικού αλφάβητου, σε κάθε ένα από αυτά). Επίσης, να αναφέρουμε ότι υπάρχουν δεκαπέντε σύμβολα και στις δύο πλευρές του, πού έχουν μία υπογεγραμμένη, άλλοτε πλάγια και άλλοτε κάθετη προς το σύμβολο. Τα σύμβολα αυτά απαντούν μόνο στην αρχή λέξεων και η υπογεγραμμένη προστέθηκε με μίαγραφίδα.
1. φορά ανάγνωσης= πρόκεται για ένα σημαντικό βήμα προκειμένουν να γίνει αποκρυπτογράφηση. Οι Evans+Perniez υποστηρίζουν ότι ο Δίσκος διαβάζεται από το κέντρο προς τα έξω, με το επιχείρημα οτι οι μορφές ήταν στραμμένες προς τα έξω.
2. αν το κείμενο των δύο πλευρών είναι συνέχεια το ένα του άλλου.
Ο Ιταλός αρχαιολόγος della Seta υποστηρίζει την αντίθετη άποψη, από έξω προς τα μέσα. Οι μορφές αλλάζουν φορά και τα αντικείμενα τοποθετούνται συστρεφόμενα.
Ομάδες σημείων ορίζονται από κάθετες γραμμές. μερικές γραμμές είναι λοξές που σημαίνει ότι μπορεί να είναι σημείο στίξης. Μοιάζουν στα τυπογραφικά στοιχεία (σφραγίδες) που σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκαν και αλλού αλλά δεν το έχουμε συναντήσει πουθενά σε κανένα κείμενο.
Είναι 45 σφραγίδες και όλα τα σημεία είναι 242. Οι σφραγίδες μπορεί να είναι φτιαγμένες και από χρυσό λόγω της ακριβής αποτύπωσης στο Δίσκο.
Τι είδους γραφή είναι;
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι ιερογλυφικά ή συλλαβάριο που το τελευταίο έχει φθογγική αξία. επειδή όμως είναι λίγα κατέληξαν ότι είναι συλλαβάριο. Προσπάθησαν να το σημοσιεύσουν ένα-ένα διαμέρισμα που χωρίζεται με κάθετες γραμμές, δίνοντας τους από ένα αριθμό.
Ποια από τα σημεία αυνδυάζονται με ποια;
Δεν βγήκαν φοβερά αποτελέσματα. Σε μερικά σημεία, που μάλλον είχαν κάνει λάθος, έχουν σβηστεί.
Ο Δίσκος είναι χειροποίητος με καθαρό πηλό, προσεγμένος κ καλοφτιαγμένος Είναι ένα unicum=μοναδικό που τίθεται προς αποκρυπτογράφηση. Ο Δίσκος της Φαιστού που χρονολογείται στην αρχή των Νεοανακτορικών χρόνων (17ος π.Χ. αιώνας), φέρει σημεία της "ιερογλυφικής γραφής" και στις δύο όψεις, που αποτυπώθηκαν με σφραγίδες, όταν ο πηλός ήταν νωπός. Πρόκειται λοιπόν για την παλαιότατη ένδειξη τυπογραφίας στον κόσμο, αναπαραγωγής γραπτών κειμένων με καλούπια σημείων. Και οι δύο επιγραφές έχουν αποτυπωθεί σε σπειροειδή διάταξη, από την περιφέρεια προς το κέντρο. Συνολικά τα σημεία στις δυο όψεις του δίσκου είναι 242. Αυτά διαρρυθμίζονται σε 61 ομάδες (λέξεις), πού η κάθε μία χωρίζεται από την άλλη με κάθετες εγχάρακτες γραμμές. Ο αριθμός των σημείων σε κάθε λέξη ποικίλλει από δύο έως επτά. Οι λέξεις στην Α πλευρά του δίσκου είναι 30 ενώ στην Β πλευρά του είναι 31. Τα διαφορετικά σύμβολα είναι 45 (και σύμφωνα με τον συγγραφέα Α. Βασιλάκη δεν απεικονίζεται πάντα το ίδιο γράμμα τού συμβατικού ελληνικού κρητικού αλφάβητου, σε κάθε ένα από αυτά). Επίσης, να αναφέρουμε ότι υπάρχουν δεκαπέντε σύμβολα και στις δύο πλευρές του, πού έχουν μία υπογεγραμμένη, άλλοτε πλάγια και άλλοτε κάθετη προς το σύμβολο. Τα σύμβολα αυτά απαντούν μόνο στην αρχή λέξεων και η υπογεγραμμένη προστέθηκε με μίαγραφίδα.
1. φορά ανάγνωσης= πρόκεται για ένα σημαντικό βήμα προκειμένουν να γίνει αποκρυπτογράφηση. Οι Evans+Perniez υποστηρίζουν ότι ο Δίσκος διαβάζεται από το κέντρο προς τα έξω, με το επιχείρημα οτι οι μορφές ήταν στραμμένες προς τα έξω.
2. αν το κείμενο των δύο πλευρών είναι συνέχεια το ένα του άλλου.
Ο Ιταλός αρχαιολόγος della Seta υποστηρίζει την αντίθετη άποψη, από έξω προς τα μέσα. Οι μορφές αλλάζουν φορά και τα αντικείμενα τοποθετούνται συστρεφόμενα.
Ομάδες σημείων ορίζονται από κάθετες γραμμές. μερικές γραμμές είναι λοξές που σημαίνει ότι μπορεί να είναι σημείο στίξης. Μοιάζουν στα τυπογραφικά στοιχεία (σφραγίδες) που σημαίνει ότι χρησιμοποιήθηκαν και αλλού αλλά δεν το έχουμε συναντήσει πουθενά σε κανένα κείμενο.
Είναι 45 σφραγίδες και όλα τα σημεία είναι 242. Οι σφραγίδες μπορεί να είναι φτιαγμένες και από χρυσό λόγω της ακριβής αποτύπωσης στο Δίσκο.
Τι είδους γραφή είναι;
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι ιερογλυφικά ή συλλαβάριο που το τελευταίο έχει φθογγική αξία. επειδή όμως είναι λίγα κατέληξαν ότι είναι συλλαβάριο. Προσπάθησαν να το σημοσιεύσουν ένα-ένα διαμέρισμα που χωρίζεται με κάθετες γραμμές, δίνοντας τους από ένα αριθμό.
Ποια από τα σημεία αυνδυάζονται με ποια;
Δεν βγήκαν φοβερά αποτελέσματα. Σε μερικά σημεία, που μάλλον είχαν κάνει λάθος, έχουν σβηστεί.
Υπάρχει χρονολογική σύγχυση, παρατηρούμε κάποιες ομοιότητες με τον πίνακα του Αρκαλοχωρίου. Οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι θρησκευτικό κείμενο, ένας Ύμνος. Μερικοί σκέφτηκαν ότι μπορεί να μην είναι γραφή. Παραμένει μοναδικό κείμενο με πολύ λίγη σχέση με τις υπόλοιπες μινωικές γραφές. Η χρονολόγηση γύρω στο 1600 αμφισβητείται. Δεν γνωρίζουμε ούτε γλώσσα, ούτε γραφή. ο μελετητής Λεόν Πομερόνς πιστεύει ότι ο δίσκος δεν είναι γραμμένος σε καμιά γλώσσα αλλά είναι ένα σύστημα αλληγορικών συμβόλων και έτσι χρειαζόμαστε ερμηνεία κ όχι μετάφραση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου